به گزارش روابط عمومي دانشگاه علوم پزشكي شهركرد: بازی یکی از نیازهای اساسی کودکان به شمار میرودحتی در تمام مراحل عمرجریان داردوالبته که در دوران کودکی از شدت بیشتری برخوردار است ومهمترین و اساسیترین فعالیت کودک به شمار میرود که در عین سرگرم کردن کودک کارکردهای مهم دیگری را داراست که هر یک از این کارکردها به جنبهای از زندگی کودک مربوط میشوند که او را برای ورود به زندگی بزرگسالی آماده میسازند. از این لحاظ شرایط بازی ، آزادی کودک در بازی ، اسباب بازیهای مورد استفاده کودک و مدت زمانی که به بازی با کودک اختصاص داده میشود اهمیت شایان توجهی دارد.
مهم است بدانیم این یک روند است که باید طی شود بطوري که تاهفت سالگي بازي کار کودک محسوب مي شود. اگرفرزند در سنین کودکی خوب بازی نکند نمی تواند خوب تعلیم ببیند.
در اسلام نیزدستور است که فرزندتان را 7 سال رها کنید تا بازی کند . این دستور نشانگر تاثیر بازی در تربیت کودک است.
از خلال بازیهای کودک نیز میتوان به شرایط عاطفی کودک ، احساسات و افکار کودک میتوان پی برد بنابراين محروم کردن کودک ازاين نيازطبيعي موجب خسارت هاي روحي ورواني است که جبران آن غيرممکن يامشکل است.
بازی وسیله ای برای رشد همه جانبه ی کودک است چراکه بازی انواع واقسام گوناگون داردوهرکدام مناسب با دوره ی سنی کودک است.بازی وسیله ای برای شناخت از خود وشناخت از دیگران است.بازی ارزش آموزشی دارد,کودک پیش از مدرسه خیلی از مسائل راازطریق کاره های عملی یادمی گیرد این یادگیری عملی در ضمن بازی صورت می گیرد.
لذابسیار لازم است که علاوه بروالدین, مربیان نیز به اهمیت بازی در زندگی کودک توجه داشته و شرایط مناسب را برای بازیهای مناسب فراهم سازند.
بر اساس اين گزارش، بازی انگیزه ای درونی است که ازروان کودک تاثیر می گیردونیز برآن تأثیر می گذارد. و تربيت عبارتست از پرورش مهارت های مختلف زندگی درکودکان وبرسه عامل:حواس، تخیل وشخصیت فرد اثر می گذارد.